Reis naar het einde van de Gracht (Kopie)

Een verhaal over een hecht verbond tussen negen vrienden en vriendinnen. Als studenten wonen ze zes jaar lang in hetzelfde grachtenpand te Utrecht. Een vriendschap die, ondanks het feit dat de karakters sterk van elkaar verschillen en iedereen zich na de studietijd in een volstrekt andere richting ontwikkelt, voor het leven lijkt te zijn.

Een zelfmoord en twee mysterieuze verdwijningen stellen de vriendschap echter danig op de proef. Te meer omdat onomstotelijk is komen vast te staan dat een van de zes overgebleven vrienden voor minstens een van de twee verdwijningen verantwoordelijk moet zijn.

De onderlinge frictie neemt toe. Wie is nog te vertrouwen en wie niet? Het verbond wordt langzaam maar zeker aan flarden gereten.

Een roman over de houdbaarheidsdatum van vriendschap, over onderling wantrouwen en over te haastig getrokken conclusies. Maar ook over onvoorwaardelijke liefde, het omgaan met trauma’s en rouwprocessen.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Reis naar het einde van de gracht is een caleidoscopische roman waarin een vriendenclub uit hun jeugdige idylle op drift raakt in een wereld van ambitie, liefde, verslaving en verlies. Huibert van der Meer zet in een sprankelende mozaïekstijl een verhaal neer dat zich over meerdere decennia en perspectieven ontvouwt, zonder ooit zijn thematische kern te verliezen: de vraag wat er van ons overblijft wanneer idealen vervagen en vriendschap onder druk komt te staan.

Het boek opent met een sfeervol kampvuurscène aan het strand in 1991. De dialogen tussen vijf vrienden – Herman, Pim, Bart, Obbo en Frits – zijn levendig, ironisch en filmisch. Ze dromen van roadmovies en intellectuele grootspraak, maar als lezer voel je al de rafelranden onder deze jeugdige bravoure. De melancholie sluipt ongemerkt binnen, als voorbode van wat komen gaat.

Van der Meer slaagt erin ieder personage een eigen, overtuigend stemgeluid te geven. Obbo, de charismatische maar destructieve zanger, vormt de tragische spil van het verhaal. Zijn neergang – door drank, drugs, schuld en verdriet – wordt nergens sentimenteel, maar juist schrijnend in zijn onafwendbaarheid. Frits, de filmmaker, fungeert als waarnemer en bemiddelaar, terwijl de andere vrienden elk hun eigen vluchtwegen zoeken in politieke en zakelijke carrières, gezin of escapisme. 

Irma kan gezien worden als de tweede spil in het verhaal, al komt zij het minst in de roman voor. Zij is de femme fatale, het meisje op wie iedereen verliefd wordt. Iedereen met uitzondering van Obbo. En het is uitgerekend Obbo op wie zij juist vanaf het prille begin haar zinnen heeft gezet.

Sterk is ook de thrillerachtige wending halverwege het boek, wanneer een verontrustend bericht op een antwoordapparaat de groep opnieuw confronteert met hun gezamenlijke verleden. De spanning wordt knap opgebouwd, zonder dat de roman zijn literaire toon verliest.

De stijl is beeldend en rijk, vol ironie en empathie. Er zijn echo’s van schrijvers als Brouwers of Palmen in de manier waarop herinnering, melancholie en tijd worden verknoopt. Tegelijk is Van der Meer volledig zichzelf: zijn pen is scherp, zijn dialogen zijn raak, en zijn liefde voor jazz, cinema en vergane jeugd spat van de pagina’s.

Reis naar het einde van de gracht is een ambitieuze roman, die niet bang is om grote thema’s aan te snijden, en dat op een trefzekere manier doet. Het is een ode aan verloren dromen, aan vergankelijkheid, maar ook aan de troost van verhalen en verbondenheid. Een indrukwekkend werk dat nazindert – warm, weemoedig en doorleefd.

Roman

FormaatKlein (135mm x 215mm)

KleurZ/W

PapierCrème papier (Romandruk)

BindingPaperback

Omslag afwerkingMat

Aantal pagina's602

Boekdikte53mm

Boekgewicht802gr