In een wanhopige zoektocht naar zijn verloren geheugen, raakt Sjeekspier verstrikt in een wirwar van surrealistische, soms slapstickachtige scènes. Zijn pad leidt hem naar plekken die voor de meeste mensen verborgen blijven. Tijdens deze curieuze queeste ontmoet hij tal van excentrieke personages. Ontmoetingen waarvan hij leert, die hem helpen zijn nieuwe ik beter te begrijpen. Soms ontwaart hij flarden van zijn verleden, vage beelden die hij koortsachtig tracht te reconstrueren. En langzaam maar zeker ontstaat er een coherenter geheel.

Een groteske ode aan de taal en de waanzin
Met De natte droom van Sjeekspier serveert de auteur een uitzinnige, barokke en bij vlagen ronduit gestoorde roman die de wetten van de logica vrolijk aan zijn laars lapt. Dit is geen verhaal dat je leest om te begrijpen ,- dit is een trip, een taalorkaan, een klaterende stortbui van beelden, woordspelingen, filosofie, kolder en tragiek. De lezer wordt vanaf de eerste pagina ondergedompeld in een universum dat tegelijk vertrouwd en volkomen geschift aanvoelt.

Het boek leest als een hallucinerende mengvorm van Black Mirror en Monty Python onder invloed van absint en existentiële twijfel. De auteur trekt alle registers open: het ene moment teder of poëtisch, vervolgens grotesk en vulgair, dan weer ijzingwekkend precies in het fileren van menselijke zelfbeelden, mythes en machtsstructuren.

Wat dit boek werkelijk bijzonder maakt, is de volstrekte overgave aan de taal. Zinnen kronkelen, tollen, ontploffen soms. De schrijver lijkt vreugde te halen uit het verknopen van archaïsche woordkeus, absurdisme en filosofische spitsvondigheid. Het is een stijl die veel vraagt van de lezer, maar ook genereus uitbetaalt voor wie durft vol te houden. Hier wordt niet gepolijst, hier wordt gevlamd.

De structuur is fragmentarisch, associatief, soms verwarrend,- en precies daarin ligt de kracht. Het verhaal ontspoort, hervindt zich, speelt zich af in het theater van het ongerijmde. De personages zijn maskers en spiegels, stemmen in een koortsdroom die ergens ook over onszelf gaat: over onze hunkering naar betekenis, naar roem, naar erotiek, naar iets dat beklijft. En dan keihard lachen als het weer door je vingers glipt.

Conclusie
De natte droom van Sjeekspier is een tomeloze eruptie van verbeelding, satire en stilistisch vuurwerk. Niet geschikt voor lezers met een zwak hart of een voorkeur voor rechte lijnen. Maar wie zich laat meevoeren, komt terecht in een meeslepende, krankzinnige en diep menselijke komedie. Eén lange, natte buiging voor de taal en voor de waanzin die we leven noemen.

Een verhaal over een hecht verbond tussen negen vrienden en vriendinnen. Als studenten wonen ze zes jaar lang in hetzelfde grachtenpand te Utrecht. Een vriendschap die, ondanks het feit dat de karakters sterk van elkaar verschillen en iedereen zich na de studietijd in een volstrekt andere richting ontwikkelt, voor het leven lijkt te zijn.

Een zelfmoord en twee mysterieuze verdwijningen stellen de vriendschap echter danig op de proef. Te meer omdat onomstotelijk is komen vast te staan dat een van de zes overgebleven vrienden voor minstens een van de twee verdwijningen verantwoordelijk moet zijn.

De onderlinge frictie neemt toe. Wie is nog te vertrouwen en wie niet? Het verbond wordt langzaam maar zeker aan flarden gereten.

Een roman over de houdbaarheidsdatum van vriendschap, over onderling wantrouwen en over te haastig getrokken conclusies. Maar ook over onvoorwaardelijke liefde, het omgaan met trauma’s en rouwprocessen.

Hoe een winnend staatslot met een waarde van 7,8 miljoen een opzienbarende en ongelooflijke reis aflegt, steeds van eigenaar wisselt en een spoor van leed, vernietiging en wanhoop achterlaat. Hoe mensen bereid zijn elkaar het verschrikkelijkste aan te doen, fanatiek trachtend in het bezit van dit staatslot te komen. Hoe sommige individuen in de lange reeks van tijdelijke eigenaren door pech met fatale gevolgen te maken krijgen en anderen hiervan juist lijken te worden gespaard. Hoe desperaat het staatslot hier uiteindelijk zelf van lijkt te worden en – inmiddels rijp voor therapie - zichzelf existentiële vragen begint te stellen. Hoe het staatslot uiteindelijk in handen belandt van een gewiekste oplichter en als hoofdprijs gepresenteerd wordt van een televisieshow met de titel OVER THE EDGE. Hoe deze show, die alle fatsoensnormen met voeten treedt en een ethische discussie in de Nederlandse samenleving teweegbrengt, een permanente trending topic op Social Media wordt. Er worden zelfs Kamervragen over gesteld.

Jeugdliteratuur. Bedoeld om voor te lezen aan kinderen van 4 tot 6 jaar. Het is een prachtige gebonden editie. Zowel tekst als illustraties van Huibert van der Meer.

Vladimir is een erg nieuwsgierig vosje. Maar behalve dat is hij ook een tikje ongehoorzaam en tegen zijn schooljuf soms een beetje brutaal. Terwijl hij weet dat hij eigenlijk naar school moet, wil hij toch veel liever alleen op avontuur om de wereld te verkennen. Hij gaat graag naar de rand van het bos, een plek waar jonge dieren van hun ouders absoluut niet mogen komen. Daar kan Vladimir chillen en dromen.

Op een dag, als hij weer eens spijbelt van school en zijn juf en de andere kinderen hem zoeken, vindt Truus, een jong hertje dat bij hem in de klas zit, de ongehoorzame vos aan de rand van het bos. Ze kijken samen veel te lang naar de zonsondergang. En als de duisternis dan valt, zien de twee in de verte werkelijk schitterende lichtjes.

Vladimir wil na het zien van dit prachtigs nog maar één ding: die wonderlijke lichtjes van dichtbij bekijken.... Maar weet hij de brave Truus zover te krijgen om met hem mee te gaan?

Jeugdliteratuur. Bedoeld om voor te lezen aan kinderen van 4 tot 6 jaar. Het is een prachtige gebonden editie. Zowel tekst als illustraties van Huibert van der Meer.

Vladimir is een erg nieuwsgierig vosje. Maar behalve dat is hij ook een tikje ongehoorzaam en tegen zijn schooljuf soms een beetje brutaal. Terwijl hij weet dat hij eigenlijk naar school moet, wil hij toch veel liever alleen op avontuur om de wereld te verkennen. Hij gaat graag naar de rand van het bos, een plek waar jonge dieren van hun ouders absoluut niet mogen komen. Daar kan Vladimir chillen en dromen.

Op een dag, als hij weer eens spijbelt van school en zijn juf en de andere kinderen hem zoeken, vindt Truus, een jong hertje dat bij hem in de klas zit, de ongehoorzame vos aan de rand van het bos. Ze kijken samen veel te lang naar de zonsondergang. En als de duisternis dan valt, zien de twee in de verte werkelijk schitterende lichtjes.

Vladimir wil na het zien van dit prachtigs nog maar één ding: die wonderlijke lichtjes van dichtbij bekijken.... Maar weet hij de brave Truus zover te krijgen om met hem mee te gaan?

Toneel.

Twee Urbex fotografen belanden in een voormalige psychiatrische kliniek. Tot hun verbazing ontdekken ze dat een van de ruimtes in het pand bewoond wordt door een bejaarde man. Hij beweert er al sinds 1984 te wonen.

Kitty, een van de twee fotografen en nieuwsgierig naar het verhaal van de kluizenaar, keert enkele dagen later terug naar de locatie. Na enkele bezoeken leert ze langzaam maar zeker de dichter Thomas steeds beter kennen. Hij vertelt haar al jaren aan iets groots en meeslepends te werken. Tevens verhaalt hij over het tragische verlies in 1980 van zijn geliefde en muze Emma. Vier jaar na deze traumatische ervaring verlaat hij zijn dochter en neemt zijn intrek in de voormalige psychiatrische kliniek, waar hij zelf als kind als patiënt werd verpleegd.

Na verloop van tijd begrijpt Kitty dat de man er niet alleen woont. Spoken uit zijn verleden (en heden) waren in de voormalige kliniek rond en stichten voortdurend verwarring. Ze leert al deze spoken een voor een kennen en verwerft inzicht in het grootse en meeslepende dat Thomas meent te kunnen creëren.

De met een prijs voor het beste literaire debuut bekroonde dichter Mats Spaans verdwijnt op zekere dag spoorloos. Dit nadat hij zijn muze in bed heeft betrapt met - nota bene - zijn eeneiige tweelingbroer. Hij snijdt de banden met zijn geliefde, zijn labiele moeder, zijn tirannieke vader, zijn boosaardige tweelingbroer en zijn twee zussen definitief door. Maar wanneer zijn moeder dreigt te sterven aan de gevolgen van een zeer ernstige ziekte, keert hij vijfentwintig jaar later terug om afscheid van haar te nemen.

Het weerzien met zijn familie en dus met zijn traumatische verleden, is ontwrichtend. In de eerste plaats voor Mats zelf, maar tevens voor zijn verbijsterde familieleden, die in de veronderstelling leefden dat hij dood was.

Een roman over vluchten en uiteindelijk weer terugkeren, ernstig verstrikt geraakte familiebanden, het verliezen van je grote liefde, traumatische herinneringen en de bijna onzichtbare scheidslijn tussen fictie en werkelijkheid. Over de verstreken houdbaarheidsdata van emoties en schrijfsels.

Roman

ISBN: 9789464183290

FormaatKlein: (135mm x 215mm)

KleurZ/W

PapierCrème papier: (Romandruk)

Binding: Paperback

Omslag afwerking: Mat

Aantal pagina's: 140

Boekdikte: 12mm

Boekgewicht: 199gr

De Windbloeister is het tweede deel van de EOLUS Trilogie. In dit deel volgen we Sandrine Marin, die vlak na haar geboorte gescheiden werd van haar tweelingbroer Jules, om hem pas op 51-jarige leeftijd voor het eerst weer te ontmoeten. Sandrine wordt op jonge leeftijd besmet met het poliomyelitis virus, waardoor ze verlamd raakt en in een rolstoel belandt. Ze kan echter wel lopen op de wind. Sandrine kiest er, in een tijd dat dit nog hoogst discutabel is, als jong volwassene voor om openlijk met de vrouw van wie ze houdt te gaan samenwonen. Sandrine gaat op zoek naar haar plek in de wereld, ontmoet andere windlopers en leert dat ze niet een foutje van de Schepper is. Voorts wordt in deze roman de mythe van 'De Engelen Van Mons' ontrafeld en aan de lezers gepresenteerd. Zonder opsmuk, gewoon zoals het zich werkelijk heeft afgespeeld.

Toneel.

Zeven mensen hebben een uitnodiging ontvangen om in de wachtkamer van God te verschijnen. Bij elk van hen is de verwachting anders. In de wachtkamer is echter slechts plaats voor zes personen. De zevende persoon die arriveert, een 63-jarige dakloze, moet daarom maar weer zo snel mogelijk verdwijnen. Hij blijkt echter als enige een handgeschreven uitnodiging te hebben ontvangen.

Is dit een handgeschreven tekst van God?

Jules Marin komt uit een Frans Joodse circusfamilie. Zijn moeder stierf drie uur na zijn geboorte. De Marins zijn koorddansers, al generaties lang. Het verhaal gaat dat zij niet dansen op het koord, maar dat zij dit enkele centimeters boven het koord doen. Zij worden daarom geen koorddansers maar windlopers genoemd. Jules' vader wordt tijdens de tweede wereldoorlog door de Duitsers ingezet als verkenner. Hij loopt, onopgemerkt door de opponenten, vlak boven de boomkruinen en geeft de locatie van de vijandelijke troepen door. Jules (8 jaar oud) vergezelt zijn vader tijdens zijn werk aan het Oostfront. Zijn vader, zich bewust van het feit dat hij elk moment de dood kan vinden, vertelt Jules pas daar voor het eerst over zijn moeder en over het mysterie van het windlopen. Als zijn vader, die hem echter het windlopen weigert te leren, om het leven komt, wordt hij op transport gezet naar Sobibor. Daar ontmoet hij de Nederlandse dirigente Eva, die zich over hem ontfermt. Samen gaan zij proberen om Jules alsnog het windlopen onder de knie te laten krijgen. Het lukt. Jules ontsnapt lopend op de wind uit het kamp. Wat volgt is een lange zoektocht naar wie of wat hij is. Mens of monster?

In ‘Gesprekken die langs en over mij heen dwarrelen’, de vijfde bundel van Huibert van der Meer, leidt de dichter de lezer langs een scala van wisselende gemoedsstemmingen. De gedichten zijn in chronologische volgorde in de bundel opgenomen. De oplettende lezer herkent er de verschillende fases in. Halverwege lijkt er sprake van een ernstige crisis en is hij de totale ineenstorting nabij. Meer en meer keert de dichter zich naar binnen, ontdekkend dat hij heeft gekwetst, zich schamend en zich steeds kleiner makend. Uiteindelijk richt hij zich voorzichtig op en kijkt weer naar buiten.

Na de bundels 'De gebroken Brug' uit de jaren tachtig, 'Het Jaargetijde Zwerfst' uit de jaren negentig en 'Jazz Waait In Flarden Door Straten & Stegen' uit 2014, is dit de vierde dichtbundel van dichter Huibert van der Meer. Zijn de dood, het zoeken en de liefde meestal de hoofdthema's binnen zijn werk. Ditmaal is de liefde duidelijk zichtbaarder, voelbaarder en nadrukkelijker aanwezig in de gedichten dan de andere hoofdthema's van de dichter. Het is een liefde die hem euforisch maakt, maar anderzijds ook intens verdrietig. Wanhoop en hoop tegenover elkaar. Het botst en het klotst...

Huibert van der Meer schrijft gedichten. Feitelijk vanaf zijn jeugdjaren. Zijn thema's zijn liefde en dood. En altijd is daar sluimerend, in een ondertoon, of in een witregel, het zoeken naar iets aanwezig. Persoonlijke gedichten in een klare stijl.

In 'Fonteinen Van Bloesems' wordt een aantal verschillende verhalen over liefde verteld. Geen liefdes zoals die in de popmuziek door bandjes bezongen wordt. Het betreft hier liefdes die onmogelijk zijn, kansloos en gedoemd te mislukken. Of liefdes die door externe omstandigheden en onverwachte ontwikkelingen onmogelijk worden gemaakt. De personages die zich in deze liefdes storten zijn zich hier eigenlijk bij aanvang al van bewust. Waarom storten zij zich dan toch in deze avonturen? En dan ook nog eens met hart en ziel. Omdat liefde sterker is dan wat ook, de aantrekkingskracht tussen twee mensen dwars door alle opgeworpen blokkades heen gaat, tegen elke gedragscode indruist. Verliefd worden? Je kunt het niet helpen en je ertegen verzetten heeft geen zin. Zelfs niet als je weet, dat het je gaat verscheuren. De verhalen in de bundel staan allemaal op zichzelf, doch zijn eveneens met elkaar verstrengeld. Personages die in het ene verhaal een bijrol vertolken, keren in een ander verhaal terug als hoofdpersonage. Zo raakt alles uiteindelijk elkaar aan. Zoals het in de liefde ook bedoeld is: elkaar aanraken en voelen.

'Herken je dat? Dat je ergens bent, echt lijfelijk bent, maar er tegelijkertijd niet echt lijkt te zijn? Alsof het leven, alles langs en over je heen en onderdoor je stroomt en het je net maar niet raakt? Herken je dat?' In De Duinen Zijn Rood vertoeven de hoofdpersonages David en Myra een reeks van aaneengesloten uren in het klaslokaal van een oude LTS. Buiten is het noodweer. David vertelt haar over zijn broertje Mick, die op vierjarige leeftijd om het leven is gebracht door een persoon die hij consequent de Duitse soldaat blijft noemen. Wat heeft deze dood teweeggebracht? Bij David zelf, maar ook bij zijn ouders. Het passeert in een eindeloze woordenstroom. En dit wrikt langzaam maar zeker bij Myra een lang verzwegen verleden los. Myra is de zus van de Duitse soldaat en zij vertelt aan David haar kant van het verhaal. Uiteindelijk zijn ze beiden slachtoffer van dezelfde onbegrijpelijke gebeurtenis en staan nu niet meer tegenover elkaar, maar raken uiteindelijk verstrengeld in een pas-des-deux van lang weggestopte emoties.

Ik kan niet meer geheel achter de tekst van deze roman staan. Het plan is om dit werkje ooit nog eens te herschrijven. Tot die tijd haal ik de roman echter uit de verkoop.

Een dichtbundel uit 1997, die ik in samenwerking maakte met de kunstenares Hetty Hendrickx. Zij illustreerde een aantal van mijn gedichten. Haar prachtige pentekeningen zijn een lust voor het oog. En, eerlijk is eerlijk, de gedichten mogen er ook zijn.  

Een uitgave van Uitgeverij Concept.

De voorraad is echter zeer beperkt.

In een wanhopige zoektocht naar zijn verloren geheugen, raakt Sjeekspier verstrikt in een wirwar van surrealistische, soms slapstickachtige scènes. Zijn pad leidt hem naar plekken die voor de meeste mensen verborgen blijven. Tijdens deze curieuze queeste ontmoet hij tal van excentrieke personages. Ontmoetingen waarvan hij leert, die hem helpen zijn nieuwe ik beter te begrijpen. Soms ontwaart hij flarden van zijn verleden, vage beelden die hij koortsachtig tracht te reconstrueren. En langzaam maar zeker ontstaat er een coherenter geheel.

Een groteske ode aan de taal en de waanzin
Met De natte droom van Sjeekspier serveert de auteur een uitzinnige, barokke en bij vlagen ronduit gestoorde roman die de wetten van de logica vrolijk aan zijn laars lapt. Dit is geen verhaal dat je leest om te begrijpen ,- dit is een trip, een taalorkaan, een klaterende stortbui van beelden, woordspelingen, seks, filosofie, kolder en tragiek. De lezer wordt vanaf de eerste pagina ondergedompeld in een universum dat tegelijk vertrouwd en volkomen geschift aanvoelt.

Het boek leest als een hallucinerende mengvorm van Black Mirror en Monty Python onder invloed van absint en existentiële twijfel. De auteur trekt alle registers open: het ene moment teder of poëtisch, vervolgens grotesk en vulgair, dan weer ijzingwekkend precies in het fileren van menselijke zelfbeelden, mythes en machtsstructuren.

Wat dit boek werkelijk bijzonder maakt, is de volstrekte overgave aan de taal. Zinnen kronkelen, tollen, ontploffen soms. De schrijver lijkt vreugde te halen uit het verknopen van archaïsche woordkeus, seksueel absurdisme en filosofische spitsvondigheid. Het is een stijl die veel vraagt van de lezer, maar ook genereus uitbetaalt voor wie durft vol te houden. Hier wordt niet gepolijst, hier wordt gevlamd.

De structuur is fragmentarisch, associatief, soms verwarrend,- en precies daarin ligt de kracht. Het verhaal ontspoort, hervindt zich, speelt zich af in het theater van het ongerijmde. De personages zijn maskers en spiegels, stemmen in een koortsdroom die ergens ook over onszelf gaat: over onze hunkering naar betekenis, naar roem, naar erotiek, naar iets dat beklijft. En dan keihard lachen als het weer door je vingers glipt.

Conclusie
De natte droom van Sjeekspier is een tomeloze eruptie van verbeelding, satire en stilistisch vuurwerk. Niet geschikt voor lezers met een zwak hart of een voorkeur voor rechte lijnen. Maar wie zich laat meevoeren, komt terecht in een meeslepende, krankzinnige en diep menselijke komedie. Eén lange, natte buiging voor de taal...

Een verhaal over een hecht verbond tussen negen vrienden en vriendinnen. Als studenten wonen ze zes jaar lang in hetzelfde grachtenpand te Utrecht. Een vriendschap die, ondanks het feit dat de karakters sterk van elkaar verschillen en iedereen zich na de studietijd in een volstrekt andere richting ontwikkelt, voor het leven lijkt te zijn.

Een zelfmoord en twee mysterieuze verdwijningen stellen de vriendschap echter danig op de proef. Te meer omdat onomstotelijk is komen vast te staan dat een van de zes overgebleven vrienden voor minstens een van de twee verdwijningen verantwoordelijk moet zijn.

De onderlinge frictie neemt toe. Wie is nog te vertrouwen en wie niet? Het verbond wordt langzaam maar zeker aan flarden gereten.

Een roman over de houdbaarheidsdatum van vriendschap, over onderling wantrouwen en over te haastig getrokken conclusies. Maar ook over onvoorwaardelijke liefde, het omgaan met trauma’s en rouwprocessen.

Hoe een winnend staatslot met een waarde van 7,8 miljoen een opzienbarende en ongelooflijke reis aflegt, steeds van eigenaar wisselt en een spoor van leed, vernietiging en wanhoop achterlaat. Hoe mensen bereid zijn elkaar het verschrikkelijkste aan te doen, fanatiek trachtend in het bezit van dit staatslot te komen. Hoe sommige individuen in de lange reeks van tijdelijke eigenaren door pech met fatale gevolgen te maken krijgen en anderen hiervan juist lijken te worden gespaard. Hoe desperaat het staatslot hier uiteindelijk zelf van lijkt te worden en – inmiddels rijp voor therapie - zichzelf existentiële vragen begint te stellen. Hoe het staatslot uiteindelijk in handen belandt van een gewiekste oplichter en als hoofdprijs gepresenteerd wordt van een televisieshow met de titel OVER THE EDGE. Hoe deze show, die alle fatsoensnormen met voeten treedt en een ethische discussie in de Nederlandse samenleving teweegbrengt, een permanente trending topic op Social Media wordt. Er worden zelfs Kamervragen over gesteld.

Jeugdliteratuur. Bedoeld om voor te lezen aan kinderen van 4 tot 6 jaar. Zowel tekst als illustraties van Huibert van der Meer.

Vladimir is een erg nieuwsgierig vosje. Maar behalve dat is hij ook een tikje ongehoorzaam en tegen zijn schooljuf soms een beetje brutaal. Terwijl hij weet dat hij eigenlijk naar school moet, wil hij toch veel liever alleen op avontuur om de wereld te verkennen. Hij gaat graag naar de rand van het bos, een plek waar jonge dieren van hun ouders absoluut niet mogen komen. Daar kan Vladimir chillen en dromen.

Op een dag, als hij weer eens spijbelt van school en zijn juf en de andere kinderen hem zoeken, vindt Truus, een jong hertje dat bij hem in de klas zit, de ongehoorzame vos aan de rand van het bos. Ze kijken samen veel te lang naar de zonsondergang. En als de duisternis dan valt, zien de twee in de verte werkelijk schitterende lichtjes.

Vladimir wil na het zien van dit prachtigs nog maar één ding: die wonderlijke lichtjes van dichtbij bekijken.... Maar weet hij de brave Truus zover te krijgen om met hem mee te gaan?

Toneel.

Twee Urbex fotografen belanden in een voormalige psychiatrische kliniek. Tot hun verbazing ontdekken ze dat een van de ruimtes in het pand bewoond wordt door een bejaarde man. Hij beweert er al sinds 1984 te wonen.

Kitty, een van de twee fotografen en nieuwsgierig naar het verhaal van de kluizenaar, keert enkele dagen later terug naar de locatie. Na enkele bezoeken leert ze langzaam maar zeker de dichter Thomas steeds beter kennen. Hij vertelt haar al jaren aan iets groots en meeslepends te werken. Tevens verhaalt hij over het tragische verlies in 1980 van zijn geliefde en muze Emma. Vier jaar na deze traumatische ervaring verlaat hij zijn dochter en neemt zijn intrek in de voormalige psychiatrische kliniek, waar hij zelf als kind als patiënt werd verpleegd.

Na verloop van tijd begrijpt Kitty dat de man er niet alleen woont. Spoken uit zijn verleden (en heden) waren in de voormalige kliniek rond en stichten voortdurend verwarring. Ze leert al deze spoken een voor een kennen en verwerft inzicht in het grootse en meeslepende dat Thomas meent te kunnen creëren.

De met een prijs voor het beste literaire debuut bekroonde dichter Mats Spaans verdwijnt op zekere dag spoorloos. Dit nadat hij zijn muze in bed heeft betrapt met - nota bene - zijn eeneiige tweelingbroer. Hij snijdt de banden met zijn geliefde, zijn labiele moeder, zijn tirannieke vader, zijn boosaardige tweelingbroer en zijn twee zussen definitief door. Maar wanneer zijn moeder dreigt te sterven aan de gevolgen van een zeer ernstige ziekte, keert hij vijfentwintig jaar later terug om afscheid van haar te nemen.

Het weerzien met zijn familie en dus met zijn traumatische verleden, is ontwrichtend. In de eerste plaats voor Mats zelf, maar tevens voor zijn verbijsterde familieleden, die in de veronderstelling leefden dat hij dood was.

Een roman over vluchten en uiteindelijk weer terugkeren, ernstig verstrikt geraakte familiebanden, het verliezen van je grote liefde, traumatische herinneringen en de bijna onzichtbare scheidslijn tussen fictie en werkelijkheid. Over de verstreken houdbaarheidsdata van emoties en schrijfsels.

Roman

De Windbloeister is het tweede deel van de EOLUS Trilogie. In dit deel volgen we Sandrine Marin, die vlak na haar geboorte gescheiden werd van haar tweelingbroer Jules, om hem pas op 51-jarige leeftijd voor het eerst weer te ontmoeten. Sandrine wordt op jonge leeftijd besmet met het poliomyelitis virus, waardoor ze verlamd raakt en in een rolstoel belandt. Ze kan echter wel lopen op de wind. Sandrine kiest er, in een tijd dat dit nog hoogst discutabel is, als jong volwassene voor om openlijk met de vrouw van wie ze houdt te gaan samenwonen. Sandrine gaat op zoek naar haar plek in de wereld, ontmoet andere windlopers en leert dat ze niet een foutje van de Schepper is. Voorts wordt in deze roman de mythe van 'De Engelen Van Mons' ontrafeld en aan de lezers gepresenteerd. Zonder opsmuk, gewoon zoals het zich werkelijk heeft afgespeeld.

Toneel.

Zeven mensen hebben een uitnodiging ontvangen om in de wachtkamer van God te verschijnen. Bij elk van hen is de verwachting anders. In de wachtkamer is echter slechts plaats voor zes personen. De zevende persoon die arriveert, een 63-jarige dakloze, moet daarom maar weer zo snel mogelijk verdwijnen. Hij blijkt echter als enige een handgeschreven uitnodiging te hebben ontvangen.

Is dit een handgeschreven tekst van God?

Jules Marin komt uit een Frans Joodse circusfamilie. Zijn moeder stierf drie uur na zijn geboorte. De Marins zijn koorddansers, al generaties lang. Het verhaal gaat dat zij niet dansen op het koord, maar dat zij dit enkele centimeters boven het koord doen. Zij worden daarom geen koorddansers maar windlopers genoemd. Jules' vader wordt tijdens de tweede wereldoorlog door de Duitsers ingezet als verkenner. Hij loopt, onopgemerkt door de opponenten, vlak boven de boomkruinen en geeft de locatie van de vijandelijke troepen door. Jules (8 jaar oud) vergezelt zijn vader tijdens zijn werk aan het Oostfront. Zijn vader, zich bewust van het feit dat hij elk moment de dood kan vinden, vertelt Jules pas daar voor het eerst over zijn moeder en over het mysterie van het windlopen. Als zijn vader, die hem echter het windlopen weigert te leren, om het leven komt, wordt hij op transport gezet naar Sobibor. Daar ontmoet hij de Nederlandse dirigente Eva, die zich over hem ontfermt. Samen gaan zij proberen om Jules alsnog het windlopen onder de knie te laten krijgen. Het lukt. Jules ontsnapt lopend op de wind uit het kamp. Wat volgt is een lange zoektocht naar wie of wat hij is. Mens of monster?